Geleneksel bir aşamalı yaklaşımda, bir projenin tamamlanması için bitirilmesi gereken adımlar dizisi vardır. Bu tür geleneksel yaklaşımda projenin geliştirilmesi için 5 bileşen sayılabilir:
Bütün projeler bu aşamalardan geçmez, bazı projeler bitirilmeden iptal edilebilir. Ayrıca, bazı projeler bu tür yapılandırılmış planlama ve gözetleme aşamalarından da geçmeyebilir. Bazı projelerde ise planlama, yürütme ve gözetleme aşamaları defalarca tekrarlanabilir. Farklı endüstrilerde bu projelerin aşamalarının çeşitli varyasyonları kullanılmaktadır. Örneğin, geleneksel inşaat projelerinde tipik olarak planlama, konsept tasarımı, şematik tasarım, tasarım geliştirme, inşaat çizimleri ve inşaat yönetimi aşamaları bulunur. Yazılım geliştirmede ise bu yaklaşım daha çok "şelale modeli" olarak bilinir. Bu modelde bir görev serisi, başka bir seriyi doğrusal bir şekilde takip eder. Yazılım geliştirmede birçok organizasyon, bu metodolojiye uymak için Rasyonel Birleştirilmiş Proses (RUP - Rational Unified Process) geçiş yapmıştır. Şelale modeli küçük, net tanımlanmış projelerde işe yaramaktadır, ancak büyük, net tanımlanmamış ve belirsiz projelerde sorunlar yaratabilir. Bu özellikle yazılım geliştirmede önemlidir, çünkü yazılım geliştirme süreci genellikle yeni ve alışılmamış bir ürün ortaya çıkarır. Gereksinimlerin tam olarak tanımlanmadığı ve değişebildiği projelerde gereksinim yönetimi, yazılımın davranışı hakkında tutarlı ve tam bir tanım oluşturmak için kullanılabilir. Terimler endüstriye göre değişebilir, ancak sorunların çözülmesinde genellikle takip edilen tipik adımlar şunlardır:
Projeler, belirli özgün hedeflere ve amaçlara ulaşmak, faydalı bir değişim getirmek veya değer katmak için kullanılır. Projelerin esneklik payı ile birlikte belirli başlangıç ve bitiş tarihleri vardır. Projelerin geçici olması, onları kalıcı, sürekli tekrarlanan, üretim ve servis amaçlı her zamanki işletme operasyonlarından farklı kılar. Pratikte, bu iki tür sistemin yönetimi oldukça farklıdır ve farklı teknik beceriler gerektirir.